дворI м.
1. двор, род. двара́ м.; (возле дома — ещё) панадво́рак, -рка м.; (большой) дзядзі́нец, -нца м.;
на дворе́ на двары́;
вход со двора́ увахо́д з двара́;
моне́тный двор мане́тны двор;
постоя́лый двор зае́зны дом;
скотоприго́нный двор жывёлапрыго́нны двор;
пти́чий двор пту́шнік, птушы́ны двор;
2. (отдельное крестьянское хозяйство) двор, род. двара́ м.; ха́та, -ты ж.;
в дере́вне сто дворо́в у вёсцы сто дваро́ў (хат);
◊
быть не ко двору́ быць не да кампа́ніі;
ни кола́ ни двора́ ні кала́ ні двара́.
дворII (монарх и приближённые к нему лица) ист. двор, род. двара́ м.;
быть при дворе́ быць пры двары́.
дворе́ц пала́ц, -ца м.; дварэ́ц, -рца́ м.;
Дворе́ц труда́ Пала́ц пра́цы;
Дворе́ц пионе́ров Пала́ц піяне́раў;
ца́рский дворе́ц ца́рскі дварэ́ц.
дворе́цкий сущ., уст. дварэ́цкі, -кага м.
дво́рник дво́рнік, -ка м.;
дво́рницкая сущ. дво́рніцкая, -кай ж.;
дво́рничиха разг. дво́рнічыха, -хі ж.
дво́рня собир., ист. дво́рня, -ні ж., чэ́лядзь, -дзі ж.
дворня́га и дворня́жка ж., разг. дварня́к, -ка́ м.