Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

строчённый прич., строчёный прил. стро́чаны.

строчи́ть несов., в разн. знач. страчы́ць;

строчи́ть на маши́не страчы́ць на машы́не;

строчи́ть письмо́ страчы́ць ліст;

строчи́ть из пулемёта страчы́ць з кулямёта;

строчи́ться страд. страчы́цца.

стро́чкаI в разн. знач. стро́чка, -кі ж.; см. строчи́ть.

стро́чкаII ж. (строка) радо́к, -дка́ м.;

стро́чка в стро́чку радо́к у радо́к.

строчно́й / строчна́я бу́ква мала́я лі́тара.

строчо́к бот. страчо́к, -чка́ м.

строщённый спец. стро́шчаны.

струбци́на, струбци́нка техн., стол. шрубцы́нга, -гі ж.

стругI в разн. знач. струг, род. стру́га м.