Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

стра́нствующий вандро́ўны.

Стра́сбург г. Стра́сбург, -га м.

стра́сбургский стра́сбургскі.

стра́стно нареч.

1. (очень сильно) мо́цна; (горячо) го́рача; (преданно) адда́на;

2. (с крайним увлечением) заўзя́та, страшэ́нна, стра́шна;

3. (пылко, чувственно) стра́сна, па́лка, го́рача.

страстно́й / страстна́я неде́ля церк. перадвеліко́дны ты́дзень.

стра́стность

1. гара́чае пачуццё, гара́чая пачуццёвасць; адда́насць, -ці ж.;

2. заўзя́тасць, -ці ж.;

3. стра́снасць, -ці ж., па́лкасць, -ці ж.; см. стра́стный;

стра́стный

1. (очень сильный) мо́цны; (горячий) гара́чы; (преданный) адда́ны;

стра́стное жела́ние мо́цнае (гара́чае) жада́нне;

2. (крайне увлечённый чем-л.) заўзя́ты, страшэ́нны, стра́шны;

стра́стный люби́тель му́зыки заўзя́ты ама́тар му́зыкі;

3. (пылкий, чувственный) стра́сны, па́лкі, гара́чы;

стра́стный взгляд па́лкі по́гляд;

стра́стный поцелу́й гара́чы пацалу́нак.

страстоте́рпец церк., уст. паку́тнік, -ка м.;

страстоте́рпица паку́тніца, -цы ж.

страстоцве́т бот. страснацве́т, -та м.