Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

стра́вленныйI

1. зве́дзены, нацкава́ны;

2. стра́ўлены; см. страви́тьI.

стра́вленныйII стра́ўлены; см. страви́тьII.

стра́вливание

1. зво́джванне, -ння ср., нацко́ўванне, -ння ср.;

2. страўле́нне, -ння ср.; см. стра́вливатьI.

стра́вливатьI несов.

1. (натравливать друг на друга) зво́дзіць, нацко́ўваць;

2. (посев, корм) прост., с.-х. траві́ць, страўля́ць.

стра́вливатьII несов., мор., спец. траві́ць, стра́ўліваць.

стра́вливатьсяI несов., страд.

1. зво́дзіцца, нацко́ўвацца;

2. траві́цца, страўля́цца; см. стра́вливатьI.

стра́вливатьсяII несов.

1. стра́ўлівацца; см. страви́ться;

2. страд. траві́цца, стра́ўлівацца; см. стра́вливатьII.

стравля́тьI несов., разг.

1. (натравлять друг на друга) зво́дзіць, нацко́ўваць;

2. (посев, корм) прост., с.-х. траві́ць, страўля́ць.

стравля́тьII несов., мор., спец. траві́ць, стра́ўліваць.

стравля́тьсяI несов., страд.

1. зво́дзіцца, нацко́ўвацца;

2. траві́цца, стра́ўлівацца; см. стравля́тьI.