Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разли́тый разлі́ты, мног. паразліва́ны.

разли́ть сов., прям., перен. разлі́ць, мног. паразліва́ць;

их не разольёшь водо́й іх вадо́й не разліе́ш; см. разлива́ть;

разли́ться

1. в разн. знач. разлі́цца, мног. паразліва́цца;

2. перен. (об улыбке) расплы́цца;

3. перен. (в песне и т. п.) залі́цца;

разольётся в зво́нкой пе́сне солове́й заліе́цца зво́нкай пе́сняй салаве́й.

разлихо́й разг. хва́цкі, зухава́ты, ве́льмі ўда́лы, маладзе́цкі.

различа́ть несов.

1. (распознавать) распазнава́ць;

2. (проводить различие) адро́зніваць;

различа́ться

1. (иметь различие) адро́знівацца, ро́зніцца;

2. страд. распазнава́цца; адро́знівацца; см. различа́ть;

различе́ние

1. распазнава́нне, -ння ср.;

2. адро́зніванне, -ння ср.; см. различа́ть;

различённый

1. распазна́ны;

2. адро́знены; см. различи́ть.

разли́чие ср.

1. (несходство) ро́зніца, -цы ж.;

2. (отличительный признак) адро́зненне, -ння ср.;

без разли́чия адно́лькава, без разбо́ру;

зна́ки разли́чия зна́кі адро́знення;

различи́тельный

1. распазнава́льны;

2. адро́знівальны; см. различа́ть.