Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

развращённый

1. прич. разбэ́шчаны, мног. паразбэ́шчваны; распу́шчаны, мног. параспуска́ны, разду́раны, мног. паразду́рваны; см. разврати́ть;

2. прил. (развратившийся) разбэ́шчаны, распу́сны;

3. прил. (дошедший до морального разложения) разбэ́шчаны;

4. прил. (распущенный, избалованный) распу́шчаны, разду́раны.

развы́ться сов., разг., прям., перен. развы́цца.

развью́ченный разую́чаны;

развью́чивание разую́чванне, -ння ср.;

развью́чивать несов. разую́чваць;

развью́чиваться возвр., страд. разую́чвацца;

развью́чить сов. разую́чыць;

развью́читься разую́чыцца.

развя́занный развя́заны, мног. паразвя́званы;

развяза́ть сов., прям., перен. развяза́ць, мног. паразвя́зваць;

развяза́ть войну́ развяза́ць вайну́;

развяза́ть ру́ки (кому) развяза́ць ру́кі (каму);

развяза́ть язы́к развяза́ць язы́к;