Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разле́пленный разле́плены;

разлепля́ть несов., разг. разле́пліваць, разляпля́ць;

разлепля́ться возвр., страд. разле́плівацца, разляпля́цца.

разлета́йка разг. разлята́йка, -кі ж.

разлета́тьсяI несов.;

1. в разн. знач. разлята́цца; (ускорять силу движения — ещё) разганя́цца; см. разлете́ться;

2. (распахиваться) разг. расхіна́цца.

разлета́тьсяII сов. разлётацца, разлята́цца;

ла́сточки разлета́лись ла́стаўкі разлёталіся (разлята́ліся).

разлете́ться сов., в разн. знач. разляце́цца, мног. паразлята́цца; (ускорить силу движения — ещё) разагна́цца;

пти́цы разлете́лись пту́шкі разляце́ліся (паразлята́ліся);

ли́стья разлете́лись лісты́ разляце́ліся (паразлята́ліся);

таре́лка разлете́лась вдре́безги тале́рка разляце́лася ўшчэнт;

наде́жды разлете́лись надзе́і разляце́ліся;

разлете́вшись, уда́риться о столб разляце́ўшыся (разагна́ўшыся), уда́рыцца аб слуп.

разле́чься сов., разг. разле́гчыся, мног. паразляга́цца.

разлёживаться несов., разг. разле́жвацца.

разлёт

1. (действие) разлёт, -ту м.;

2. (приобретённая сила) разлёт, -ту м., разго́н, -ну м.;

уда́риться с разлёту уда́рыцца з разлёту (разго́ну).