Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

рассказа́ть сов. расказа́ць, мног. параска́зваць;

расска́зчик раска́зчык, -ка м., апавяда́льнік, -ка м.;

расска́зчица раска́зчыца, -цы ж., апавяда́льніца, -цы ж.;

расска́зывание раска́званне, -ння ср.;

расска́зывать несов. раска́зваць; апавяда́ць;

расска́зывать ска́зки раска́зваць ка́зкі (ба́йкі);

расска́зываться страд. раска́звацца; апавяда́цца.

расскака́ться сов., разг.

1. расскака́цца, разагна́цца;

ло́шадь си́льно расскака́лась конь ду́жа расскака́ўся (разагна́ўся);

2. (увлечься скаканьем) расскака́цца.

расслабева́ть несов., разг.

1. (ослабевать) слабе́ць;

2. (становиться менее напряжённым) сла́бнуць, расслабля́цца.

расслабе́ть сов., разг. расслабе́ць, аслабе́ць.

рассла́бить сов., в разн. знач. рассла́біць;