Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разбо́йный уст. разбо́йны.

разболе́тьсяI сов. (расхвораться), разг. расхварэ́цца.

разболе́тьсяII сов. (об отдельном органе), разг. разбале́цца;

разболе́лась голова́ разбале́лася галава́.

разбо́лтанность бязла́днасць, -ці ж., расхля́банасць, -ці ж.;

разбо́лтанный

1. прич. разбо́ўтаны, размяша́ны;

2. прич. расхіста́ны; расхля́баны; см. разболта́тьI;

3. прил. (недисциплинированный, беспорядочный) бязла́дны, расхля́баны.

разболта́тьI сов.

1. (размешать) разбо́ўтаць, размяша́ць;

разболта́ть муку́ в воде́ разбо́ўтаць муку́ ў вадзе́;

2. (ослабить, расшатать) расхіста́ць; расхля́баць;

разболта́ть га́йку расхіста́ць га́йку.

разболта́тьII сов. (разгласить) разг. разбалбата́ць.

разболта́тьсяI сов., разг.

1. (о жидкости) разбо́ўтвацца, размяша́цца;

2. (ослабиться, расшататься) расхіста́цца; расхля́бацца.

разболта́тьсяII сов. (разговориться) разг. разбалбата́цца.

разболто́ванный техн. разбалтава́ны;