окру́ченный
1. абкру́чаны, мног. паабкру́чваны; (завёрнутый) заго́рнуты, мног. пазаго́ртваны, укру́чаны, мног. паўкру́чваны; (обвёрнутый) абго́рнуты, мног. паабго́ртваны, абвіну́ты; (обмотанный) абмата́ны, мног. паабмо́тваны;
2. прост., шутл., уст. абкру́чаны;
окру́чивание абкру́чванне, -ння ср.; заго́ртванне, -ння ср., укру́чванне, -ння ср.; абго́ртванне, -ння ср., абвіна́нне, -ння ср.; абмо́тванне, -ння ср.; см. обкру́чивать;
окру́чивать несов. абкру́чваць; (завёртывать) заго́ртваць, укру́чваць (у што); (обвёртывать) абго́ртваць, абвіна́ць; (обматывать) абмо́тваць;
окру́чиваться
1. абкру́чвацца; (завёртываться) заго́ртвацца, укру́чвацца (у што); (обвёртываться) абвіна́цца; (обматываться) абмо́твацца; см. окрути́ться;
2. страд. абкру́чвацца; заго́ртвацца, укру́чвацца; абго́ртвацца, абвіна́цца, абмо́твацца; см. окру́чивать.
окрылённость акры́ленасць, -ці ж.;
окрыли́ть сов. акрылі́ць;
окрыля́ть несов. акрыля́ць;
окрыля́ться возвр., страд. акрыля́цца.