рази́тьI
рази́ть врага́ паража́ць (біць) во́рага;
рази́ть мечо́м паража́ць (біць) мячо́м.
рази́тьI
рази́ть врага́ паража́ць (біць) во́рага;
рази́ть мечо́м паража́ць (біць) мячо́м.
рази́тьII
от него́ рази́т лу́ком ад яго́ смярдзі́ць (дае́ ў нос, патыха́е) цыбу́ляй.
разлага́ть
1. (на составные части) расклада́ць;
2.
разлага́ться
1. расклада́цца;
о́кись рту́ти разлага́ется на ртуть и кислоро́д во́кіс рту́ці расклада́ецца на ртуць і кісларо́д;
2. (гнить), гні́сці гніць;
труп разлага́ется труп гніе́;
3.
4.
разлага́ющий
1.
2.
разла́д разла́д, -ду
разла́дить
разла́дить маши́ну разла́дзіць машы́ну;
разла́дить де́ло
разла́диться разла́дзіцца;
маши́на разла́дилась машы́на разла́дзілася;
их отноше́ния разла́дились іх адно́сіны разла́дзіліся.
разла́женность разла́джанасць, -ці