раззу́живать
1. (рану) раздражня́ць, раз’я́трываць; расцве́льваць;
2.
раззу́живать
1. (рану) раздражня́ць, раз’я́трываць; расцве́льваць;
2.
раззя́ва
рази́нутый разя́ўлены;
рази́нуть
◊
слу́шать, рази́нув рот слу́хаць, разя́віўшы рот;
рази́нуться разя́віцца.
ра́зинщина
рази́ня
рази́тельно
рази́тельность незвыча́йнасць, -ці
рази́тельный вялі́кі, незвыча́йны, ашаламля́льны, здзіўля́ючы;
рази́тельное схо́дство незвыча́йнае падабе́нства.