Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

раззадо́ривание заахво́чванне, -ння ср., разахво́чванне, -ння ср.; распа́льванне, -ння ср., раздражне́нне, -ння ср.; см. раззадо́ривать;

раззадо́ривать несов., разг. заахво́чваць, разахво́чваць; (разжигать, обострять) распа́льваць, раздражня́ць; см. раззадо́рить;

раззадо́риваться

1. заахво́чвацца, разахво́чвацца; см. раззадо́риться;

2. страд. заахво́чвацца, разахво́чвацца; распа́львацца, раздражня́цца; см. раззадо́ривать;

раззадо́рить сов. заахво́ціць, разахво́ціць; (разжечь, обострить) распалі́ць, раздражні́ць;

това́рищи раззадо́рили его́, и он согласи́лся пойти́ вме́сте с ни́ми тава́рышы заахво́цілі (разахво́цілі) яго́, і ён згадзі́ўся пайсці́ ра́зам з і́мі;

э́то его́ раззадо́рило гэ́та яго́ распалі́ла (раздражні́ла);

раззадо́риться заахво́ціцца, разахво́ціцца.

раззва́нивать несов., прост. раззво́ньваць.

раззвене́ться сов., разг. раззвіне́цца.

раззвони́ть сов., прост. раззвані́ць;

раззвони́ться сов., разг. раззвані́цца.

раззева́ться сов.

1. разг. распазяха́цца;

2. перен. (засмотреться на что-л.) прост. зазява́цца.