отточи́ть сов.
1. (сделать острым) навастры́ць, мног. панаво́стрываць; (на точиле) натачы́ць, мног. панато́чваць;
2. перен. адтачы́ць.
отто́чка ж., разг. нато́чванне, -ння ср., тачэ́нне, -ння ср.
оттрепа́ть сов.
1. (лён, коноплю) атрапа́ць, вы́трапаць;
2. (за волосы, уши) разг. надра́ць, нату́заць.
оттрёпанный
1. атрапа́ны, вы́трапаны;
2. надзёрты, нату́заны; см. оттрепа́ть.
оттрёпывать несов.
1. (лён, коноплю) трапа́ць, вытрэ́пваць;
2. (за волосы, уши) разг. драць, ту́заць;
оттрёпываться страд. (о льне, конопле) трапа́цца, вытрэ́пвацца.
оттруби́ть сов. адтрубі́ць.
оттруди́ться сов., разг. адпрацава́ць.
оттряса́ть несов. адтраса́ць;
оттрясти́ сов. адтрэ́сці.