Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сандружи́нник сандружы́ннік, -ка м.;

сандружи́нница сандружы́нніца, -цы ж.

са́ни са́ні, род. сане́й ед. нет;

е́хать в саня́х (на саня́х) е́хаць на са́нях (у са́нях);

не в свои́ са́ни не сади́сь посл. не ў свае́ са́ні не садзі́ся.

са́нинский (от Са́на) са́нінскі.

санинстру́ктор (санита́рный инстру́ктор) санінстру́ктар, -ра м. (саніта́рны інстру́ктар).

сани́рование сані́раванне, -ння ср., аздараўле́нне, -ння ср.;

сани́рованный сані́раваны, аздаро́ўлены;

сани́ровать мед., эк.

1. сов. сані́раваць, аздараві́ць;

2. несов. сані́раваць, аздараўля́ць;

сани́ровать шко́льников сані́раваць (аздараві́ць, аздараўля́ць) шко́льнікаў;

сани́ровать фина́нсы сані́раваць фіна́нсы;

сани́роваться

1. сов., мед. сані́равацца, аздараві́цца;

2. несов., мед. сані́равацца, аздараўля́цца;

3. несов., страд. сані́равацца, аздараўля́цца; см. сани́ровать.

санита́р саніта́р, -ра м.;