Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

срамни́ца сараматні́ца, -цы ж.;

срамно́й сараматны́;

срамны́е слова́ сараматны́я (бры́дкія) сло́вы.

срамота́ ж., разг. сарамата́, -ты́ ж., со́рам, -му м.

сраста́ние зраста́нне, -ння ср.;

сраста́ться несов. зраста́цца;

срасти́сь сов. зрасці́ся, мног. пазраста́цца;

срасти́ть сов.

1. (заставить срастись) зрасці́ць;

срасти́ть сло́манную кость зрасці́ць злама́ную косць;

2. техн. (соединить концы, края) злучы́ць, зрасці́ць; (сварить) звары́ць;

срасти́ть провода́ злучы́ць правады́;

срасти́ть кана́т зрасці́ць кана́т;

срасти́ть стальны́е пли́ты звары́ць стальны́я плі́ты;

3. перен. з’ядна́ць.

сраще́ние

1. (действие) зрашчэ́нне, -ння ср.; неоконч. зро́шчванне, -ння ср.;

2. (образование) зрашчэ́нне, -ння ср.;

сраще́ние ко́сти по́сле перело́ма зрашчэ́нне ко́сці пасля́ перало́му;

фразеологи́ческое сраще́ние лингв. фразеалагі́чнае зрашчэ́нне;

сращённый

1. зро́шчаны;

2. злу́чаны, зро́шчаны; зва́раны;

3. з’ядна́ны; см. срасти́ть.

сра́щивание

1. зро́шчванне, -ння ср.;

2. злучэ́нне, -ння ср., зро́шчванне, -ння ср.; зва́рванне, -ння ср.;

3. з’ядно́ўванне, -ння ср.; см. сра́щивать;

4. (слияние, тесное соединение) зро́шчванне, -ння ср.;

сра́щивание промы́шленного капита́ла с ба́нковским эк. зро́шчванне прамысло́вага капіта́лу з ба́нкаўскім;