Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сраба́тыватьсяI несов. (изнашиваться, стираться от работы) спрацо́ўвацца, зно́швацца, сціра́цца.

сраба́тыватьсяII несов. (достигать слаженности в работе) спрацо́ўвацца.

срабо́танностьI спрацава́насць, -ці ж., зно́шанасць, -ці ж.

срабо́танностьII спрацава́насць, -ці ж.; см. срабо́татьсяII.

срабо́танный

1. (сделанный) зро́блены;

2. (стёршийся) зно́шаны; сцёрты, спрацава́ны.

срабо́тать сов.

1. (сделать) разг. зрабі́ць;

2. техн. зрабі́ць, адмо́віць, спрацава́ць;

механи́зм не срабо́тал механі́зм не зрабі́ў, механі́зм адмо́віў, механі́зм не спрацава́ў;

автома́тика срабо́тала аўтама́тыка спрацава́ла.

срабо́татьсяI сов. (износиться, стереться от работы) спрацава́цца, знасі́цца, сце́рціся.

срабо́татьсяII сов. (достигнуть слаженности, согласованности в работе) спрацава́цца.

сравне́ние

1. (действие) параўна́нне, -ння ср.; неоконч. параўно́ўванне, -ння ср.;

2. лит. параўна́нне, -ння ср.;

3. грам. параўна́нне, -ння ср.;

сте́пени сравне́ния ступе́ні параўна́ння;

не идёт ни в како́е сравне́ние не ідзе́ ні ў яко́е параўна́нне, не́льга параўна́ць; і блі́зка не падыхо́дзіць;

по сравне́нию у параўна́нні.

сра́вненный зраўнава́ны; см. сравня́ть.