спосо́бствующий
1. прич. які́ (што) садзе́йнічае, які́ (што) дапамага́е, які́ (што) памага́е; які́ (што) спрыя́е;
2. прил. спрыя́льны.
споткну́ться сов. спатыкну́цца;
спотыка́ние спатыка́нне, -ння ср.;
спотыка́ться несов. спатыка́цца.
спотыка́ч (род настойки) спатыка́ч, -чу́ м.
споха́бничать сов., прост. спаха́бнічаць.
спохвати́ться сов. схамяну́цца; (одуматься) абду́мацца;
спохва́тываться несов. схамяна́цца; (одумываться) абду́мвацца.
спра́ваI нареч. спра́ва, з пра́вага бо́ку.
спра́ваII ж.
1. (дело, работа) обл. спра́ва, -вы ж.;
2. (снаряжение) обл. начы́нне, -ння ср.;
3. (управа) уст., прост. упра́ва, -вы ж., ра́да, -ды ж.;
нет спра́вы с ним не́льга яму́ даць ра́ды, нія́к не спра́віцца з ім.