спо́рить
1. спрача́цца;
2. (состязаться) змага́цца;
3. (заключать пари) ісці́ ў закла́д, заклада́цца;
◊
о вку́сах не спо́рят аб гу́стах не спрача́юцца.
спо́рить
1. спрача́цца;
2. (состязаться) змага́цца;
3. (заключать пари) ісці́ ў закла́д, заклада́цца;
◊
о вку́сах не спо́рят аб гу́стах не спрача́юцца.
спори́ться
когда́ ве́село живётся, рабо́та спори́тся калі́ ве́села жыве́цца, рабо́та ідзе́ спарне́й.
спо́рность спрэ́чнасць, -ці
спо́рный спрэ́чны.
спо́ро
спорови́к
спо́ровые
спо́ровый
спорого́ний
спороде́рма