Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

свева́ть несов.

1. (сдувать) здзіма́ць;

2. (очищать веянием) ве́яць;

свева́ться страд.

1. здзіма́цца;

2. ве́яцца; см. свева́ть.

све́дение ср.

1. (ознакомление) довести́ до чьего́-л. све́дения даве́сці да чыйго́е́будзь ве́дама;

приня́ть к све́дению прыня́ць да ве́дама;

2. (известие) ве́стка, -кі ж.;

име́ть све́дения о ко́м-л. мець ве́сткі пра каго́е́будзь;

3. мн. (знания) ве́ды, -даў ед. нет;

4. (отчёт) зве́сткі, -так ед. нет;

пода́ть све́дения в срок пада́ць зве́сткі ў тэ́рмін.

сведе́ние ср.

1. (счётов) звядзе́нне, -ння ср.;

2. (судорожное сжатие) мед. звядзе́нне, -ння ср., курч, род. ку́рчу м.;

сведённый

1. зве́дзены, мног. пазво́джваны;

2. заве́дзены;

3. зня́ты, скі́нуты, зве́дзены;

4. зве́дзены, мног. пазво́джаны;

5. зве́дзены, вы́сечаны;

6. заве́дзены, мног. пазаво́джаны;

7. зве́дзены, ссу́нуты;

8. вы́ведзены, мног. павыво́джваны;

9. пераве́дзены;

10. зве́дзены (да чаго, у што);

11. пераве́дзены, зве́дзены;

12. зве́дзены, ску́рчаны, мног. паску́рчваны, скры́ўлены;

13. адабра́ны; забра́ны; укра́дзены, зве́дзены; см. свести́;

14. (сводный) уст. зво́дны.

све́дущий дасве́дчаны.

свежа́тина прост. свежына́, -ны́ ж., свежані́на, -ны ж.

свежева́льщик спец. разбіра́льшчык, -ка м.;

свежева́льщица разбіра́льшчыца, -цы ж.;

свежева́ние разбіра́нне, -ння ср.;