Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зло́стный

1. зло́сны;

2. (злонамеренный) зламы́сны.

злость злосць, род. зло́сці ж.;

злость берёт злосць бярэ́.

злосча́стие ср., уст. злашча́снасць, -ці ж., няшча́сце, -ця ср., зла́я до́ля;

злосча́стный уст. злашча́сны, няшча́сны.

зло́тый (денежная единица) зло́ты, -тага м.

злоумышле́ние ср., уст. зламы́снасць, -ці ж.

злоумы́шленник уст. зламы́снік, -ка м., злачы́нец, -нца м.;

злоумы́шленница зламы́сніца, -цы ж.; злачы́нка, -кі ж.;

злоумы́шленный уст. зламы́сны, злачы́нны;

злоумышля́ть несов. (против кого, чего) уст. заду́мваць злачы́нства.