Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дотуши́тьII кул. датушы́ць.

дотуши́ться сов., кул. датушы́цца.

дотыка́ть несов. (к дотка́ть) датыка́ць.

дотя́гивать несов., в разн. знач. даця́гваць;

дотя́гиваться

1. даця́гвацца, дастава́ць (да чаго-небудзь); см. дотяну́ться;

2. страд. даця́гвацца;

дотя́нутый даця́гнуты; даця́гнены;

дотяну́ть сов., в разн. знач. дацягну́ць;

дотяну́ть до бе́рега дацягну́ць да бе́рага;

дотяну́ть про́вод дацягну́ць про́вад;

дотяну́ть пе́сню до конца́ дацягну́ць пе́сню да канца́;

дотяну́ть до пе́нсии дацягну́ць да пе́нсіі;

дотяну́ться в разн. знач. дацягну́цца; даста́ць (да чаго-небудзь);

дотяну́ться до ве́рхней по́лки дацягну́цца да ве́рхняй палі́цы;

вре́мя дотяну́лось до о́сени час дацягну́ўся да во́сені.