Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

добро́I сущ., в разн. знач. дабро́, -ра́ ср.;

э́то к добру́ гэ́та на дабро́;

не к добру́ не да дабра́ (не к дабру́);

помина́ть добро́м паміна́ць дабро́м.

добро́II

1. нареч. до́бра;

2. добро́ бы союз няха́й бы; (хотя бы) хоць бы; (если бы) як хоць;

добро́ пожа́ловать! а) (приветствие) з до́брым прыбыццём (прые́здам, прыхо́дам)!; б) (приглашение) сардэ́чна запраша́ем!, калі ла́ска!

доброво́лец добраахво́тнік, -ка м., дабраво́лец, -льца м.;

доброво́льно нареч. добраахво́тна, дабраво́льна;

доброво́льность добраахво́тнасць, -ці ж., дабраво́льнасць, -ці ж.;

доброво́льный добраахво́тны, дабраво́льны;

на доброво́льных нача́лах на добраахво́тных (дабраво́льных) асно́вах;

доброво́льческий добраахво́тніцкі, дабраво́льніцкі;

доброво́льчество добраахво́тніцтва, -ва ср., дабраво́льніцтва, -ва ср.

доброде́тель дабрачы́ннасць, -ці ж., дабрадзе́йнасць, -ці ж.;

доброде́тельно нареч. дабрачы́нна, дабрадзе́йна;