Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

о́тпуск м.

1. (действие) во́дпуск, -ку м.;

о́тпуск средств во́дпуск сро́дкаў;

о́тпуск това́ров во́дпуск тава́раў;

о́тпуск электроэне́ргии во́дпуск электраэне́ргіі;

2. (по работе) во́дпуск, -ку м., адпачы́нак, -нку;

отпуска́ть несов.

1. в разн. знач. адпуска́ць;

2. (прощать) уст. адпуска́ць, дарава́ць; см. отпусти́ть;

отпуска́ться

1. в разн. знач. адпуска́цца;

2. страд. адпуска́цца, дарава́цца; см. отпуска́ть;

отпускна́я сущ., иск. адпускна́я, -но́й ж., во́льная, -най ж.

отпускни́к адпускні́к, -ка́ м.;

отпускни́ца адпускні́ца, -цы ж.;

отпускно́й адпускны́.

отпусти́ть сов.

1. в разн. знач. адпусці́ць, мног. паадпуска́ць;

отпусти́ть дете́й на като́к адпусці́ць дзяце́й на като́к;

отпусти́ть реме́нь адпусці́ць рэ́мень;

отпусти́ть това́р адпусці́ць тава́р;

отпусти́ть бо́роду адпусці́ць бараду́;

отпусти́ть сре́дства адпусці́ць сро́дкі;

отпусти́ть шу́тку адпусці́ць жарт;

2. (простить) уст. адпусці́ць, дарава́ць;

отпусти́ть грехи́ рел. адпусці́ць (дарава́ць) грахі́;

отпусти́ться (ослабнуть) адпусці́цца.

отпу́тать сов., разг. адпу́таць;

отпу́тать верёвку адпу́таць вяро́ўку.