Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

распу́тник распу́снік, -ка м.;

распу́тница распу́сніца, -цы ж.;

распу́тничать несов. распу́снічаць;

распу́тность распу́снасць, -ці ж.;

распу́тный распу́сны;

распу́тство ср. распу́ста, -ты ж.

распу́тывание

1. распу́тванне, -ння ср.;

2. разблы́тванне, -ння ср.; см. распу́тывать;

распу́тывать несов.

1. (снимать путы) распу́тваць;

2. (приводить в порядок запутанное) перен. разблы́тваць;

распу́тываться

1. распу́твацца;

2. перен. разблы́твацца;

3. страд. распу́твацца; разблы́твацца; см. распу́тывать.

распу́тье ср. раздаро́жжа, -жжа ср.; ро́стань, -ні ж.;

на распу́тье на раздаро́жжы, на ро́станях.