Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отпе́ть сов.

1. адспява́ць, адпе́ць;

2. церк. адпе́ць.

отпеча́танный

1. аддрукава́ны, надрукава́ны, разг. вы́друкаваны;

2. адці́снуты, адбі́ты;

3. адпяча́таны, распяча́таны; см. отпеча́тать;

отпеча́тать сов.

1. (напечатать) аддрукава́ць, надрукава́ць, разг. вы́друкаваць;

2. (оставить след) адці́снуць, адбі́ць;

3. (раскрыть, сломав печать) адпяча́таць, распяча́таць;

отпеча́таться прям., перен. (оставить след) адбі́цца.

отпечатлева́ться несов., прям., перен. адбіва́цца, адціска́цца;

отпечатле́ться сов., уст., прям., перен. адбі́цца, адці́снуцца.

отпеча́ток

1. прям., перен. адбі́так, -тка м., след, род. сле́ду м.;

отпеча́ток вре́мени адбі́так (след) ча́су;

2. юр. адпяча́так, -тка м.;

отпеча́тки па́льцев на кни́ге адпяча́ткі па́льцаў на кні́зе.

отпеча́тывание

1. адціска́нне, -ння ср., адбіва́нне, -ння ср.;

2. адпяча́тванне, -ння ср.; см. отпеча́тывать;

отпеча́тывать несов.

1. (оставлять след) адціска́ць, адбіва́ць;

2. (открывать) адпяча́тваць, распяча́тваць;

отпеча́тываться

1. адціска́цца, адбіва́цца;

2. страд. адціска́цца, адбіва́цца; адпяча́твацца, распяча́твацца; см. отпеча́тывать.