Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отпая́ться адпая́цца, уст. адлітава́цца.

отпева́ние церк. адпява́нне, -ння ср.;

отпева́ть несов., церк. адпява́ць;

отпева́ться страд. адпява́цца.

отпека́ть несов. адпяка́ць;

отпека́ться страд. адпяка́цца.

отпере́ть сов. адамкну́ць, мног. паадмыка́ць; адчыні́ць, мног. паадчыня́ць; (задвижку) адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць; (крючок) адшчапі́ць, мног. паадшчэ́пліваць, паадшчапля́ць.

отпере́ться сов.

1. (открыться) адамкну́цца, мног. паадмыка́цца; адчыні́цца, мног. паадчыня́цца; адсу́нуцца; адшчапі́цца, мног. паадшчэ́плівацца, паадшчапля́цца;

2. (отказаться) разг. адмо́віцца, адпе́рціся, адрачы́ся.

о́тпертый адамкнёны, мног. паадмыка́ны; адчы́нены, мног. паадчыня́ны; (о задвижке) адсу́нуты, мног. паадсо́ўваны; (о крючке) адшчэ́плены, мног. паадшчэ́пліваны, паадшчапля́ны.

отпе́тый

1. прич. адспява́ны, адпе́ты;

2. прил. (о человеке) разг. прапа́шчы, ко́нчаны, адпе́ты;