раздража́ющий
1. прич. які́ (што) раздражня́е; які́ (што) злуе́; см. раздража́ть;
2. прил. раздражня́льны;
раздраже́ние ср.
1. физиол. раздражне́нне, -ння ср.;
2. зло́сць, -ці ж., раздражне́нне, -ння ср.;
раздражённость
1. физиол. раздражнёнасць, -ці ж.;
2. зласлі́васць, -ці ж., раздражнёнасць, -ці ж.;
раздражённый
1. раздражнёны;
2. раззлава́ны, раздражнёны; см. раздражи́ть;
раздражи́мый
1. раздражня́льны;
2. зласлі́вы, раздражня́льны; см. раздража́ть;
раздражи́тель физиол. раздражня́льнік, -ка м.;
раздражи́тельно нареч. раздражня́льна; зласлі́ва;
раздражи́тельность раздражня́льнасць, -ці ж.; зласлі́васць, -ці ж.;
раздражи́тельный раздражня́льны; зласлі́вы.
раздражи́ть сов.
1. физиол. раздражні́ць;
2. (рассердить) раззлава́ць; раздражні́ць;