отмочи́ть сов. адмачы́ць, мног. паадмо́чваць;
отмочи́ть шту́ку прост. вы́кінуць шту́ку; (сказать) сказану́ць;
отмо́чка ж., спец. адмо́чванне, -ння ср.;
отмо́чный спец. адмо́чны.
отмути́ть сов., спец. адмуці́ць.
отму́тка ж., спец. адму́тка, -кі ж., адму́чванне, -ння ср.; см. отму́чивать.
отму́чивание адму́чванне, -ння ср.;
отму́чивать несов., спец. адму́чваць; см. отмути́ть;
отму́чиваться страд. адму́чвацца.