Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

самоупра́вец разг. самаўпра́вец, -ра́ўца м.

самоуправле́ние в разн. знач. самакірава́нне, -ння ср.;

о́рганы ме́стного самоуправле́ния о́рганы мясцо́вага самакірава́ння;

самоуправля́емость самакірава́льнасць, -ці ж.;

самоуправля́емый самакірава́льны;

самоуправля́ться несов. самакірава́цца;

самоуправля́ющийся прил. самакірава́льны.

самоупра́вно нареч. самаўпра́ўна, самачы́нна;

самоупра́вный самаўпра́ўны, самачы́нны;

самоупра́вное де́йствие самаўпра́ўны ўчы́нак;

самоупра́вство самаўпра́ўства, -ва ср.;

самоупра́вствовать несов., разг. самаўпра́ўнічаць.