Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

распряга́ние распрага́нне, -ння ср., выпрага́нне, -ння ср.;

распряга́ть несов. распрага́ць, выпрага́ць;

распряга́ться возвр., страд. распрага́цца, выпрага́цца.

распряжённый распрэ́жаны, мног. параспрага́ны, вы́пражаны, мног. павыпрага́ны.

распря́жка ж., разг. распрага́нне, -ння ср., выпрага́нне, -ння ср.

распрями́ть сов.

1. (выровнять) вы́прастаць, мног. павыпро́стваць, вы́раўнаваць, мног. павыраўно́ўваць;

2. (расправить) вы́прастаць, мног. павыпро́стваць;

распрями́ть спи́ну вы́прастаць спі́ну;

распрями́ться

1. (выровняться) вы́прастацца, мног. павыпро́ствацца, вы́раўнавацца, мног. павыраўно́ўвацца;

2. (расправиться) вы́прастацца, мног. павыпро́ствацца;

распрямле́ние

1. выпро́стванне, -ння ср., выраўно́ўванне, -ння ср.;

2. выпро́стванне, -ння ср.; см. распрямля́ть;

распрямлённый

1. вы́прастаны, мног. павыпро́стваны, вы́раўнаваны, мног. павыраўно́ўваны;

2. вы́прастаны, мног. павыпро́стваны; см. распрями́ть;

распрямля́ть несов.

1. (выравнивать) выпро́стваць, выраўно́ўваць;

распрямля́ть про́волоку выпро́стваць (выраўно́ўваць) дрот;

2. (расправлять) выпро́стваць;

распрямля́ть спи́ну выпро́стваць спі́ну;