Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сворова́ть сов., разг. укра́сці.

своро́т м., разг. паваро́т, -ту м., паваро́тка, -ткі ж., заваро́т, -ту м.

свороти́ть сов., в разн. знач., разг. звярну́ць, мног. пазваро́чваць;

свороти́ть большо́й ка́мень звярну́ць вялі́кі ка́мень;

свороти́ть с доро́ги звярну́ць з даро́гі;

свороти́ть разгово́р с одного́ предме́та на друго́й звярну́ць гаво́рку з аднаго́ прадме́та на другі́.

своро́ченный зве́рнуты.

своя́ мест., см. свой.

своя́к

1. (муж жениной сестры) шва́гер, -ра м.;

2. (человек, находящийся в свойстве с кем-л.) свая́к, -ка́ м.;

своя́ченица (сестра жены) шваге́рка, -кі ж.

свыка́ние звыка́нне, -ння ср., прывыка́нне, -ння ср.;

свыка́ться несов. звыка́цца, прывыка́ць.

свы́кнуться сов. звы́кнуцца, прывы́кнуць.