Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разде́лочный спец. апрацо́ўчы;

разде́лывание ср.

1. разро́бліванне, -ння ср.; уро́бліванне, -ння ср.;

2. вы́раб, -бу м.; афарбо́ўванне, -ння ср., размалёўванне, -ння ср.;

3. разбіра́нне, -ння ср.;

4. разро́бліванне, -ння ср., пашырэ́нне, -ння ср.; см. разде́лывать 1—4;

разде́лывать несов.

1. (землю) разрабля́ць, урабля́ць;

2. (обрабатывать) вырабля́ць, урабля́ць;

2. (обрабатывать) вырабля́ць; (окрашивать) афарбо́ўваць, размалёўваць;

3. (тушу животного) разбіра́ць;

4. (расширять) спец. разрабля́ць, пашыра́ць;

5. перен., разг. дава́ць ды́хту (чо́су); см. разде́лать;

разде́лываться разг.

1. упраўля́цца;

2. (сводить счёты) раскві́твацца;

3. страд. разрабля́цца, урабля́цца; вырабля́цца, афарбо́ўвацца, размалёўвацца; пашыра́цца; см. разде́лывать 1—4.

разде́льно нареч.

1. (отдельно) асо́бна, паасо́бна; раздзе́льна;

2. (по частям, чётко) раздзе́льна, выра́зна;

произнести́ что́-л. разде́льно вы́мавіць што-не́будзь раздзе́льна (выра́зна).

раздельнолепе́стные мн., сущ., бот. раздзельнапялёсткавыя, -вых.

раздельнопо́лость биол. раздзельнапо́ласць, -ці ж.;

раздельнопо́лый раздзельнапо́лы.

разде́льность

1. асо́бнасць, -ці ж., паасо́бнасць, -ці ж.; раздзе́льнасць, -ці ж.;

2. раздзе́льнасць, -ці ж., выра́знасць, -ці ж.; см. разде́льный 1, 2;

разде́льный

1. асо́бны, паасо́бны; раздзе́льны;

2. (чёткий) раздзе́льны, выра́зны;

3. юр. раздзе́льны;

разде́льный акт раздзе́льны акт.