Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

тромбо́нный трамбо́нны.

тромбообразова́ние мед. тромбаўтварэ́нне, -ння ср.

тромбофлеби́т мед. тромбафлебі́т, -ту м.

тромбоци́т физиол. трамбацы́т, -ту м.

трон трон, род. тро́на м.;

тронный тро́нны;

тронная речь тро́нная прамо́ва.

тро́нутыйI прич.

1. (прикосновением) крану́ты;

2. (задетый) зачэ́плены;

3. (сдвинутый) пару́шаны;

4. (попорченный) прост. крану́ты; папсава́ны; прымаро́жаны; см. тро́нутьI.

тро́нутыйII прич.

1. (растроганный) узру́шаны, узвару́шаны, крану́ты, расчу́лены;

2. (ненормальный, психически больной) разг. ненарма́льны.

тро́нутьI сов.

1. (прикоснуться) крану́ць;

2. прям., перен. (задеть) зачапі́ць;

3. (сдвинуться с места, отправиться в путь) ру́шыць; см. тро́гатьI;

4. (попортить) прост. крану́ць, папсава́ць; (о морозе — ещё) прымаро́зіць;

моро́з тро́нул дере́вья маро́з крану́ў (прымаро́зіў) дрэ́вы.

тро́нутьII сов. (вызвать глубокие чувства) узру́шыць, узварушы́ць, крану́ць, расчу́ліць; см. тро́гатьII.