Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разбинто́вывать несов. разбінто́ўваць;

разбинто́вываться возвр., страд. разбінто́ўвацца.

разбира́тельство ср. разбо́р, -ру м.;

суде́бное разбира́тельство судо́вы разбо́р.

разбира́ть несов.

1. в разн. знач. разбіра́ць;

2. (какой-л. вопрос) разбіра́ць; (рассматривать) разгляда́ць;

3. разг. (охватывать, оказывать сильное воздействие) разбіра́ць; (охватывать — о чувстве, желании и т. п.) браць, ахо́пліваць, аго́ртваць, апано́ўваць; см. разобра́ть;

брать не разбира́я браць не разбіра́ючы;

разбира́ться

1. в разн. знач. разбіра́цца;

понача́лу я в э́том де́ле не разбира́лся спача́тку я ў гэ́тай спра́ве не разбіра́ўся;

э́тот аппара́т разбира́ется на ча́сти гэ́ты апара́т разбіра́ецца на ча́сткі;

2. страд. разбіра́цца; разгляда́цца;

э́тот вопро́с бу́дет на́ми разбира́ться сего́дня гэ́та пыта́нне бу́дзе на́мі разбіра́цца (разгляда́цца) сёння;

э́тот това́р бы́стро разбира́ется гэ́ты тава́р ху́тка разбіра́ецца.

разбитно́й разг. разбітны́; бо́йкі, ке́млівы.

разби́тость разбі́тасць, -ці ж.; сто́мленасць, -ці ж.;

разби́тый в разн. знач. разбі́ты;

разби́тая ча́шка разбі́ты ку́бак;

разби́тая маши́на разбі́тая машы́на;

разби́тая голова́ разбі́тая галава́;

разби́тая жизнь перен. разбі́тае жыццё;

разби́тый враг разбі́ты во́раг;

разби́тый параличо́м разбі́ты пара́лічам, спаралізава́ны;

разби́тые до́воды разбі́тыя до́вады;

кни́га разби́та на гла́вы кні́га разбі́та на раздзе́лы;

сад, разби́тый на скло́не горы́ сад, разбі́ты на схі́ле гары́;

чу́вствовать себя́ разби́тым адчува́ць сябе́ разбі́тым;

оказа́ться у разби́того коры́та заста́цца ля разбі́тага кары́та.

разби́ть сов., в разн. знач. разбі́ць, мног. паразбіва́ць; (о параличе — ещё) спаралізава́ць; (о деньгах — ещё) прост. размяні́ць; (расстроить — ещё) разг. разла́дзіць;

разби́ть стекло́ разбі́ць шкло;

разби́ть врага́ разбі́ць во́рага;

разби́ть наде́жды разбі́ць надзе́і;

разби́ть сад разбі́ць сад;

разби́ть ла́герь разбі́ць ла́гер;

его́ разби́л парали́ч яго́ разбі́ў паралі́ч, безл. яго́ спаралізава́ла;

разби́ть се́рдце разбі́ць сэ́рца;

разби́ться в разн. знач. разбі́цца, мног. паразбіва́цца; (разделиться — ещё) раздзялі́цца;

семья́ разби́лась сям’я́ разбі́лася (раздзялі́лася);

разби́ться в лепёшку разбі́цца ў до́шку (блін).