Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обвало́вывать несов. абвало́ўваць;

обвало́вываться страд. абвало́ўвацца.

обвалоопа́сный абваланебяспе́чны.

обва́лочный абва́лачны.

обва́льный абва́льны;

обва́льный дефици́т абва́льны дэфіцы́т;

обва́льная престу́пность абва́льная злачы́ннасць.

обва́льщик спец. абва́льшчык, -ка м.

обва́лянный (во что) укача́ны, (чем) абле́плены, мног. паабле́пліваны, абсы́паны, мног. паабсыпа́ны;

обваля́ть сов. укача́ць (у што), абляпі́ць, мног. паабле́пліваць (чым), абсы́паць, мног. паабсыпа́ць (чым);

обваля́ть в муке́ укача́ць у муку́ (абсы́паць муко́й);

обваля́ть в снегу́ абляпі́ць сне́гам;

обваля́ться укача́цца, абляпі́цца, абсы́пацца.

обва́ренный

1. абва́раны, мног. паабва́рваны;

2. запа́раны;

3. апа́раны; см. обвари́ть;