Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

доро́женька уменьш.-ласк., нар.-поэт. даро́жка, -кі ж.; даро́жачка, -кі ж.

дорожи́ть несов.

1. (высоко ценить) даражы́ць;

на рабо́те им дорожат на рабо́це ім даража́ць;

2. (беречь) даражы́ць (кім, чым), шанава́ць (каго, што);

дорожи́ть свои́м здоро́вьем даражы́ць сваі́м здаро́ўем, шанава́ць сваё здаро́ўе.

дорожи́ться несов., разг. до́рага прасі́ць, даражы́цца.

доро́жка в разн. знач. даро́жка, -кі ж.

доро́жник даро́жнік, -ка м.

доро́жно-ремо́нтный даро́жна-рамо́нтны.

доро́жно-строи́тельный даро́жна-будаўні́чы.

доро́жно-тра́нспортный даро́жна-тра́нспартны.

доро́жно-эксплуатацио́нный даро́жна-эксплуатацы́йны.

доро́жный

1. даро́жны;

доро́жный ма́стер даро́жны ма́йстар;

доро́жные расхо́ды даро́жныя выда́ткі;

доро́жный знак даро́жны знак;

доро́жные ве́щи даро́жныя рэ́чы;

доро́жное строи́тельство даро́жнае будаўні́цтва;

2. (связанные с путешествием) падаро́жны; даро́жны;

доро́жные лю́ди падаро́жныя лю́дзі;

доро́жные впечатле́ния даро́жныя ўра́жанні.