изобличи́тель выкрыва́льнік, -ка
Verbum
анлайнавы слоўнікизобличи́тельница выкрыва́льніца, -цы
изобличи́тельный выкрыва́льны, абвінава́ўчы;
изобличи́ть
изобража́ть
1. (создавать образ кого, чего) ствара́ць во́браз (каго, чаго); (писать красками) малява́ць; (рисовать) рысава́ць; (лепить) ляпі́ць; (высекать) высяка́ць; (в литературе, театре, кино) пака́зваць; (жизнь, события — ещё) адлюстро́ўваць; (в литературе — ещё) апі́сваць, (словами) апі́сваць (што), раска́зваць (аб чым);
2. (быть, являться изображением чего-л.) быць, з’яўля́цца (чым), адлюстро́ўваць (што), уяўля́ць сабо́й (каго, што);
карти́на изобража́ла морско́й прибо́й карці́на адлюстро́ўвала марскі́ прыбо́й;
скульпту́ра изобража́ла во́ина скульпту́ра ўяўля́ла сабо́й во́іна;
3. (обнаруживать, выражать) выяўля́ць; выка́зваць;
лицо́ его́ изобража́ло скорбь твар яго́ выяўля́ў (выка́зваў) сму́так;
4. (выдавать себя за кого, представляться кем) прыкі́двацца (кім), стро́іць з сябе́ (каго), выдава́ць сябе́ (за каго);
изобража́ть из себя́ несча́стного стро́іць з сябе́ няшча́снага (выдава́ць сябе́ за няшча́снага);
изобража́ться
1. (обнаруживаться, выражаться) выяўля́цца; выка́звацца; (отражаться) адлюстро́ўвацца;
2.
изображе́ние
1. (действие) стварэ́нне во́браза (каго, чаго); малява́нне, -ння
2. (действие) выяўле́нне, -ння
3. (то, что изображено, художественное — общее понятие) выя́ва, -вы
изображе́ние во́ина выя́ва (вобразатво́р) во́іна;
скульпту́рное изображе́ние скульпту́рны вобразатво́р;
изображе́ние ча́йника на вы́веске відары́с ча́йніка на шы́льдзе;
изображе́ние пирами́ды відары́с пірамі́ды;
изображе́ние ге́рба відары́с ге́рба;
изображённый
1. ство́раны; намалява́ны; нарысава́ны; вы́леплены; вы́сечаны; пака́заны; адлюстрава́ны; апі́саны; раска́заны;
2. вы́яўлены, вы́казаны, пака́заны;
изобрази́тель (создатель художественного произведения) вобразатво́рац, -рца
изобрази́тельность во́бразнасць, -ці