изоблича́ть несов. выкрыва́ць (каго, што); (обнаруживать) выяўля́ць (каго, што); (обвинять) абвінава́чваць (каго ў чым), све́дчыць (аб чым);

изоблича́ть взя́точника выкрыва́ць ха́барніка;

изоблича́ть кого́-л. во лжи выкрыва́ць чыю́е́будзь хлусню́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)