Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

конъюнкту́рщина разг. кан’юнкту́ршчына, -ны ж.;

конъюнкту́рщица разг. кан’юнкту́ршчыца, -цы ж.

конь

1. конь, род. каня́ м.;

2. шахм. конь, род. каня́ м.;

ход конём ход канём;

на конь! воен. на ко́ні!;

не в коня́ корм не па кані́ корм;

дарёному коню́ в зу́бы не смо́трят до́ранаму каню́ ў зу́бы не глядзя́ць;

конь на четырёх нога́х, а (да) спотыка́ется погов. конь на чатыро́х нага́х ды і то спатыка́ецца.

коньки́ мн., спорт. канькі́, -ко́ў, ед. канёк, -нька́ м.;

конькобе́жец спорт. канькабе́жац, -жца м.;

конькобе́жка канькабе́жка, -кі ж.;

конькобе́жный канькабе́жны.

конья́к канья́к, -ку́ м.;

конья́чный канья́чны.

ко́нюх ко́нюх, -ха м.;