коча́н
Verbum
анлайнавы слоўніккоча́нный кача́нны, качано́вы.
кочева́ние
1. качава́нне, -ння
2. вандрава́нне, -ння
кочева́ть
1. (вести кочевой образ жизни) качава́ць;
2. (переезжать, переходить с места на место) вандрава́ць;
коче́вница
1. качэ́ўніца, -цы
2. вандро́ўніца, -цы
кочевря́житься
1. (заставлять себя просить, артачиться) упіра́цца, нараві́цца, нату́рыцца;
2. (ломаться) крыўля́цца, мане́жыцца; (задаваться) задава́цца;
3. (кривляться) крыўля́цца; (дурачиться) дуры́цца.
коче́вье
1. (стоянка кочевников) качэ́ўе, -чэ́ўя
2. (кочевание) качава́нне, -ння
3. вандрава́нне, -ння