конь
1. конь,
2.
ход конём ход канём;
◊
на конь!
не в коня́ корм не па кані́ корм;
дарёному коню́ в зу́бы не смо́трят до́ранаму каню́ ў зу́бы не глядзя́ць;
конь на четырёх нога́х, а (да) спотыка́ется
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)