Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отве́дываться страд. каштава́цца, прабава́цца.

отвезённый

1. заве́зены;

2. адве́зены; см. отвезти́;

отвезти́ сов.

1. (куда-л.) заве́зці, мног. пазаво́зіць;

2. (на некоторое расстояние) адве́зці, мног. паадво́зіць.

отве́ивать несов., с.-х. (машиной) адарфо́ўваць; (ручным способом) адве́йваць;

отве́иваться

1. адве́йвацца;

2. страд. адарфо́ўвацца; адве́йвацца.

отверга́ть несов. (что-л.) адхіля́ць, адкіда́ць; не прыма́ць; (кого-л.) вырака́цца; не прызнава́ць;

отверга́ться страд. адхіля́цца, адкіда́цца; не прыма́цца; не прызнава́цца.

отве́ргну́тый адхі́лены, адкі́нуты; не прыня́ты; (оставленный) яко́га вы́ракліся; не прызна́ны;

отве́ргну́ть сов. (что-л.) адхілі́ць, адкі́нуць; не прыня́ць; (кого-л.) вы́рачыся; не прызна́ць.

отвердева́ние зацвердзява́нне, -ння ср.; ацвердзява́нне, -ння ср.;