изнуря́ться возвр., страд. мардава́цца; змо́рвацца; знясі́львацца;
изнуря́ющий
1. прич. які́ (што) марду́е; які́ (што) змо́рвае, які́ (што) знясі́львае; см. изнуря́ть;
2. прил. (тяжёлый) ця́жкі; (сильно действующий) нясце́рпны, страшэ́нны;
изнуря́ющий труд ця́жкая пра́ца;
изнуря́ющая жара́ страшэ́нная гарачыня́ (спяко́та).
изнутри́ нареч. знутры́, з сярэ́дзіны.
изныва́ть несов. (изнемогать) знемага́цца, знемага́ць; (мучиться) му́чыцца; (тосковать) тужы́ць; (чахнуть) ча́хнуць;
изныва́ть от жа́жды знемага́ць ад сма́гі;
изныва́ть от тоски́ (от ску́ки) знемага́ць ад нуды́ (ад тугі́, сму́тку).
изны́ть сов. (изнемочь) знемагчы́ся, (измучиться) зму́чыцца; (истосковаться) знудзі́цца; (исчахнуть) сча́хнуць.
изоами́ловый хим. ізаамі́лавы;
изоами́ловый спирт ізаамі́лавы спірт.
изоба́ра спец. ізаба́ра, -ры ж.;
изобари́ческий спец. ізабары́чны;
изоба́рный спец. ізаба́рны.