рукополага́ть несов., церк. пасвяча́ць (у духо́ўны сан);
рукополага́ться страд. пасвяча́цца (у духо́ўны сан).
рукоположе́ние церк. пасвячэ́нне (у духо́ўны сан);
рукоположи́ть сов., церк. пасвяці́ць (у духо́ўны сан).
рукоприкла́дство ср.
1. разг. рукапрыкла́дства, -ва ср., біццё, -цця́ ср.;
2. уст. (засвидетельствование подписью) уласнару́чны по́дпіс.
рукоя́тка и рукоя́ть ж. ру́чка, -кі ж., дзяржа́нне, -ння ср., дзяржа́льна, -на ср.
рула́да муз. рула́да, -ды ж.
рулево́й
1. прил. рулявы́; уст. стырнавы́;
2. сущ. рулявы́, -во́га м.; уст. стырнавы́, -во́га м.
руле́ние
1. руле́нне, -ння ср., стырнава́нне, -ння ср.;
2. руле́нне, -ння ср.; см. рули́ть.
руле́т кул. руле́т, -ту м.