Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

распложённый

1. распло́джаны, разве́дзены, разгадава́ны;

2. распло́джаны; см. расплоди́ть.

расплыва́ться несов., в разн. знач. расплыва́цца; см. расплы́ться;

расплыва́ющийся

1. прич. які́ (што) расплыва́ецца;

2. прил. расплы́вісты.

расплы́вчато нареч. расплы́віста;

расплы́вчатость в разн. знач. расплы́вістасць, -ці ж.;

расплы́вчатый в разн. знач. расплы́вісты;

расплы́вчатые очерта́ния расплы́вістыя абры́сы;

расплы́вчатый отве́т расплы́вісты адка́з.

расплы́ться сов., в разн. знач. расплы́сціся, расплы́цца;

черни́ла расплыли́сь по бума́ге чарні́ла расплыло́ся па папе́ры;

лицо́ расплыло́сь в улы́бке твар расплы́ўся ўсме́шкай;

расплы́ться в ра́зные сто́роны расплы́сціся (расплы́цца) у ро́зныя бакі́.

расплю́снутый разг., расплю́снуть разг., расплю́снуться разг.; см. расплю́щенный, расплю́щить, расплю́щиться.

расплю́щенный

1. расплю́шчаны, распляска́ны;

2. расплю́шчаны, разду́шаны; см. расплю́щить;

расплю́щивание

1. расплю́шчванне, -ння ср., распле́скванне, -ння ср.;

2. расплю́шчванне, -ння ср., разду́шванне, -ння ср.; см. расплю́щивать;