Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разбере́живать несов.

1. (вызывать боль) развярэ́джваць, раздражня́ць, раз’я́трываць, расцве́льваць;

разбере́живать ра́ну развярэ́джваць (раздражня́ць, раз’я́трываць, расцве́льваць) ра́ну;

2. перен. (тревожить, волновать) растрыво́жваць, хвалява́ць;

разбере́живать ду́шу растрыво́жваць (хвалява́ць) душу́;

3. перен. (возбуждать, усиливать) раздражня́ць;

разбере́живать зло́бу раздражня́ць злосць;

разбере́живаться

1. (становиться разбережённым) разг. развярэ́джвацца, раздражня́цца, раз’я́трывацца, расцве́львацца;

2. страд. развярэ́джвацца, раздражня́цца, раз’я́трывацца, расцве́львацца; растрыво́жвацца, хвалява́цца; см. разбере́живать.

разбива́ние разбіва́нне, -ння ср.; паралізава́нне, -ння ср.; разме́ньванне, -ння ср.; разла́джванне, -ння ср.; см. разбива́ть;

разбива́ть несов., в разн. знач. разбіва́ць; (о параличе — ещё) паралізава́ць; (о деньгах — ещё) прост. разме́ньваць; (расстраивать — ещё) разла́джваць; см. разби́ть;

разбива́ться

1. разбіва́цца; см. разби́ться;

2. страд. разбіва́цца; паралізава́цца; разме́ньвацца; разла́джвацца; см. разбива́ть.

разби́вка в разн. знач. разбі́ўка, -кі ж.;

разби́вка са́да разбі́ўка са́ду;

разби́вка на сло́ги разбі́ўка на склады́;

разби́вка на ме́стности разбі́ўка на мясцо́васці; см. разбива́ть.

разбивно́й разбіўны́.

разбинто́ванный разбінтава́ны, мног. паразбінто́ўваны;

разбинтова́ть сов. разбінтава́ць, мног. паразбінто́ўваць;

разбинтова́ться разбінтава́цца, мног. паразбінто́ўвацца;