одушевле́ние ср.
1. уст. (воодушевление) натхне́нне, -ння ср., узды́м, -му м.;
2. адушаўле́нне, -ння ср.; см. одушевля́ть;
одушевлённость адушаўлёнасць, -ці ж.;
одушевлённый
1. адушаўлёны; (живой) жывы́;
2. уст. (исполненный воодушевления) натхнёны;
3. грам. адушаўлёны;
одушевля́ть несов.
1. уст. (воодушевлять) натхня́ць;
2. (оживлять) адушаўля́ць;
одушевля́ться
1. натхня́цца;
2. страд. натхня́цца; адушаўля́цца; см. одушевля́ть.