изнурённость змардава́насць, -ці ж.; змо́ранасць, -ці ж.; знясі́ленасць, -ці ж.;
изнурённый змардава́ны; змо́раны; знясі́лены;
изнури́тельность ця́жкасць, -ці ж.;
изнури́тельный ця́жкі, знясі́льваючы;
изнури́ть сов. змардава́ць; (утомить) змары́ць, (лишить сил) знясі́ліць;
изнури́ться змардава́цца; змары́цца; знясі́ліцца;
изнуря́ть несов. мардава́ць; (утомлять) змо́рваць; (лишать сил) знясі́льваць;
изнуря́ться возвр., страд. мардава́цца; змо́рвацца; знясі́львацца;
изнуря́ющий
1. прич. які́ (што) марду́е; які́ (што) змо́рвае, які́ (што) знясі́львае; см. изнуря́ть;
2. прил. (тяжёлый) ця́жкі; (сильно действующий) нясце́рпны, страшэ́нны;
изнуря́ющий труд ця́жкая пра́ца;
изнуря́ющая жара́ страшэ́нная гарачыня́ (спяко́та).
изнутри́ нареч. знутры́, з сярэ́дзіны.