Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

договори́ться сов.

1. (условиться) дагавары́цца, дамо́віцца;

2. в др. знач. дагавары́цца;

договори́ться до абсу́рда дагавары́цца да абсу́рду.

догово́рник разг. дагаво́рнік, -ка м.;

догово́рный дагаво́рны.

догола́ нареч. дагала́; на́гала.

догоня́ть несов., в разн. знач. даганя́ць; см. догна́ть.

догора́ние дага́рванне, -ння ср., дагара́нне, -ння ср.;

догора́ть несов. дага́рваць, дагара́ць.

догоре́ть сов. дагарэ́ць, мног. падага́рваць, падагара́ць.

догреба́ть несов.

1. даграба́ць;

2. (на вёслах) давясло́ўваць;

догреба́ться страд. даграба́цца; см. догреба́ть 1;